In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Doreen Westphal
Land van herkomst: Duitsland
Werk: Designer en ondernemer in duurzaam eten
Doreen kwam al vaker voorbij op E52.nl. Met haar werk in de ontwikkeling van duurzaam eten en als een van de winnaars van de Expat Top 10 van 2016. Voor de Top 10 werd ze destijds ook geïnterviewd en gaf aan dat ze zichtzelf niet zozeer een expat voelt. “Dat is nog niet veranderd, hoor. Ik ben hier een jaar of 17 en wil geen label. Ik woon en werk hier gewoon, net als ieder ander,” zegt ze met een lach. Dat werk voert Doreen uit vanuit Bounce Space, een ruimte vol tech start-ups en een restaurant waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werkervaring opdoen. “Het restaurant is helaas niet openbaar, maar wij kunnen er met de huurders gebruik van maken.” Bounce Space ligt verborgen achter de betonnen kolossen vlakbij Fellenoord. “Het is echt een toffe omgeving. Ik ben hier terechtgekomen nadat ik het TD-gebouw moest verlaten. Dat is inmiddels helemaal gestript. Eigenlijk zoek ik nu een ruimte met een testkeuken, dus mocht iemand iets weten, dan hoor ik het graag.”
Doreen heeft wat zij zelf noemt een bepaalde ‘duurzaamheidsdrive’: “Je kunt wel constant nieuwe spullen maken, maar waar is dat goed voor? In voedsel valt nog veel te halen qua duurzaamheid. Hier in Nederland zijn er weinig mensen die op zoek gaan naar hun eigen eten in de natuur. In andere landen gaat men wildplukken, bijvoorbeeld paddenstoelen. Hier is die drempel om dat te doen op de een of andere manier te hoog. Natuurlijk moet je zoiets wel met beleid doen, want voor je weet pluk je een verkeerde paddenstoel en ga je trippen of zelfs dood.”
“Wat mij opvalt is dat werkrelaties gelijkwaardiger zijn in Nederland dan in Duitsland”Doreen Westphal, Designer en ondernemer
“Ik merk wel dat food design niet bovenaan het lijstje staat in Eindhoven. Een tech start-up wordt eerder geknuffeld en verder geholpen. In bijvoorbeeld Den Bosch staan ze veel meer open voor wat ik doe. Al werd ik de afgelopen editie van de Dutch Design Week goed ondersteund door de Dutch Design Foundation. Ik wil ook anderen altijd graag laten proeven van de producten die ik ontwikkel. Zonder proeven komt het niet binnen. Je ziet in de voedingstechnologie en dan specifiek de vleesvervangers, dat er veel gebeurt op het gebied van nepvlees. Ik ga juist de andere kant op: groente, wieren en paddenstoelen. Ik wil geen dure manier van groente eten ontwikkelen, maar een echte vleesvervanger zorgt dat je ook genoeg eiwitten binnenkrijgt.”
“Als ik Nederland vergelijk met Duitsland dan zijn er geen enorme verschillen. Wat mij wel opvalt is dat werkrelaties gelijkwaardiger zijn in Nederland. In Duitsland is de hiërarchie nog veel meer een ding en daar heb je je aan te houden. Hier zie je dat men makkelijker samenwerkt en contact heeft. Iets wat ik leuker vind aan Duitsland is hoe er wordt omgegaan met eten en bezoek. Het grapje is hier wel ‘maar één koekje bij de koffie’, maar dat is echt zo. In Duitsland is het juist een compliment naar de gastheer of gastvrouw dat je nog een cakeje of zo pakt.”
“Ondanks dat het op werkgebied hier niet altijd even makkelijk gaat voor mij, vind ik Eindhoven wel een fijne stad. Er gebeurt veel. Wat ik positief vind, is dat de lijntjes kort zijn. Je bent snel bij degene waarmee je contact wilt. Dat is zeker op zakelijk niveau, voor mijn netwerk, erg fijn. Het feit dat een ruimte zoals Bounce Space kan bestaan, zegt voor mij veel. Ik ben gek op de Genneper Hoeve, iets wat zeker moet blijven bestaan. Het groen, de tuinen, de bioboerderij, zorgboerderij, alle seizoenen trekken er zo prachtig aan je voorbij. Verder vind ik dat het Van Abbemuseum goed bezig is. Bij hun project Auction for great but unrealized ideas heb ik mijn idee The Call for Art aangeboden voor de veiling. Een kerk heeft klokken in de toren, een moskee een minaret om mensen op te roepen en ik bedacht een manier om vanuit het museum mensen naar de kunst te roepen: gezang in drie talen met kom kom kom. Het is gekocht door Stichting Doen en zij hebben het gerealiseerd met het Van Abbemuseum. Toch gaaf als er zoiets wordt gedaan!”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
